باز این گلایه ها... زخم های ناتموم
دردهای مشترک، این گریه های شوم
فریادهای تلخ، اشک های بی صدا
امشب کنار تو، تنهایی وغمه
فردا سقوط ما، حتم و مسلمه!
من گریه می کنم... تو ناله می کنی

پس این وسط کیه؟ اون کس که بی غمه!

پا شو نفس بکش
فریاد کن عزیز
من با توام هنوز
این بازی های تلخ
دردهامو تازه کرد!
آخه با چی می شه دردها رو چاره کرد؟
پا شو... نفس بکش
دست منو بگیر...
چشماتو باز بکن
درداتو خوب ببین
با زخمها نساز
دنیا من و تو ایم،
سهمت رو خوب بساز!
سر پا و استوار، بی درد و انتظار
بیدار شو عزیزِ من , مرگ رو بذار کنار
مردن بهونه نیست، یک شب دووم بیار!
یک شب دووم بیار!
امشب دووم بیار، فردا دووم بیار

من چشم به راهتم
محکم قدم بزن، هرگز نکش کنار! هرگز نزن کنار!